-
1 arithmetic mean
= arithmetic average; mean; averageFrench\ \ moyenne arithmétique; moyenne; valeur moyenne; valor medioGerman\ \ arithmetisches Mittel; arithmetischer Mittelwert; Durchschnitt; Mittelwert; MittelDutch\ \ rekenkundig gemiddelde; gemiddeldeItalian\ \ media aritmetica; media; valore medioSpanish\ \ media aritmética; promedio aritmético; promedio; mediaCatalan\ \ mitjana aritmètica, valor mitjà; mitjanaPortuguese\ \ média aritmética; médiaRomanian\ \ medie aritmeticăDanish\ \ aritmetisk gennemsnit; middelværdi; gennemsnit; middeltalNorwegian\ \ aritmetisk gjennomsnitt; forventning; aritmetisk middel; gjennomsnittSwedish\ \ aritmetiskt medelvärdeGreek\ \ αριθμητικός μέσοςFinnish\ \ aritmeettinen keskiarvo; keskiarvo; keskiluku; keskiluku (epämäär.)Hungarian\ \ számtani átlag; átlag; középértékTurkish\ \ aritmetik ortalama; ortalamaEstonian\ \ aritmeetiline keskmine; keskväärtus; keskmineLithuanian\ \ aritmetinis vidurkis; vidutinė reikšmė; vidurkisSlovenian\ \ aritmetična sredina; enostavna aritmetična sredina; srednja vrednost; povprečje; povprečna vrednost; sredinaPolish\ \ średnia arytmetyczna; średnia; przeciętna; obliczać przeciętną; obliczać średnią; stanowić średnią; wartość przeciętna; środek (jako zasób)Russian\ \ средняя арифметическаяUkrainian\ \ арифметичне середнєSerbian\ \ аритметичка средина; аритметички просек; средина; просекIcelandic\ \ meðaltal; beint meðaltal; einfalt meðaltal; samlagningarmeðaltal; hreint meðaltal; reikningslegt meðaltal; meðalgildi; væntanlegt gildi; væntigildi; vongildiEuskara\ \ batezbesteko aritmetiko; batezbesteko balio; batezbestekoFarsi\ \ miyangine hesabi; mot v set; miyanginPersian-Farsi\ \ ميانگين حسابی; ميانگين; متوسطArabic\ \ الوسط الحسابي والمعدل الحسابي ، المتوسط ، المعدلAfrikaans\ \ rekenkundige gemiddelde; gemiddeldeChinese\ \ 算 术 平 均 （ 值 ） ； 等 差 中 项Korean\ \ 산술평균; 평균
См. также в других словарях:
język — m III, D. a, N. językkiem; lm M. i 1. «narząd w jamie ustnej, składający się z elastycznych mięśni, pokryty błoną śluzową, mieszczący narządy smaku, biorący udział w ssaniu, żuciu i połykaniu pokarmów; u ludzi ponadto jeden z najważniejszych… … Słownik języka polskiego
natura — ż IV, CMs. naturaurze; lm D. naturaur 1. blm «całokształt rzeczy i zjawisk tworzących wszechświat, świat (bez wytworów pracy ludzkiej); ziemia, woda i powietrze wraz z żyjącymi na nich i w nich roślinami i zwierzętami; przyroda» Dzika, górska,… … Słownik języka polskiego
arsenał — m IV, D. u, Ms. arsenałale; lm M. y «budynek lub inne pomieszczenie przeznaczone na skład broni; składnica broni, zbrojownia» Arsenał miejski. Przechowywać broń w arsenale. przen. «zbiór jakichś rzeczy; zasób środków, argumentów, faktów itp.,… … Słownik języka polskiego
uczyć — ndk VIb, uczę, uczysz, ucz, uczył, uczony 1. «przekazywać komuś określone wiadomości, wiedzę, umiejętności; udzielać nauki; wdrażać, wprawiać kogoś w coś, ćwiczyć w czymś, przyuczać, przyzwyczajać do czegoś, pouczać o czymś; być nauczycielem… … Słownik języka polskiego
znać — ndk I, znam, znasz, znają, znaj, znał, znany 1. «mieć pewien zasób wiadomości o kimś, o czymś, mieć wyobrażenie, wyrobione przez doświadczenie, pojęcie o kimś, o czymś; móc stwierdzić tożsamość kogoś, czegoś» Znać czyjeś nazwisko, pochodzenie,… … Słownik języka polskiego
